zasnoubený
Czech
Etymology
From zasnoubit + -ný.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzasnou̯bɛniː]
Adjective
zasnoubený
- engaged (agreed to be married)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | zasnoubený | zasnoubená | zasnoubené | |
| genitive | zasnoubeného | zasnoubené | zasnoubeného | |
| dative | zasnoubenému | zasnoubené | zasnoubenému | |
| accusative | zasnoubeného | zasnoubený | zasnoubenou | zasnoubené |
| locative | zasnoubeném | zasnoubené | zasnoubeném | |
| instrumental | zasnoubeným | zasnoubenou | zasnoubeným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | zasnoubení | zasnoubené | zasnoubená | |
| genitive | zasnoubených | |||
| dative | zasnoubeným | |||
| accusative | zasnoubené | zasnoubená | ||
| locative | zasnoubených | |||
| instrumental | zasnoubenými | |||
Related terms
- zasnoubení
- zásnubní
- zásnuby
Further reading
- “zasnoubený”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “zasnoubený”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “zasnoubený”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025