zastępnik

Polish

Etymology

From zastąpić +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /zaˈstɛmp.ɲik/
Audio: (file)
Rhymes: -ɛmpɲik
Syllabification: za‧stęp‧nik

Noun

zastępnik m inan

(rare) substitute (replacement or stand-in for something that achieves a similar result or purpose)
Synonyms: substytut, zamiennik

Declension

Declension of zastępnik

	singular	plural
nominative	zastępnik	zastępniki
genitive	zastępnika	zastępników
dative	zastępnikowi	zastępnikom
accusative	zastępnik	zastępniki
instrumental	zastępnikiem	zastępnikami
locative	zastępniku	zastępnikach
vocative	zastępniku	zastępniki

Related terms

adjectives

zastępczy
zastępny
zastępowalny

nouns

zastępca
zastępowy

verb

zastępować impf

Further reading

zastępnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
zastępnik in Polish dictionaries at PWN