zauroczenie
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /za.u.rɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: za‧u‧ro‧cze‧nie
Noun
zauroczenie n
- (uncountable) verbal noun of zauroczyć
- (countable) fascination, infatuation (unreasoning love or attraction)
- Synonym: fascynacja
Declension
Declension of zauroczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zauroczenie | zauroczenia |
| genitive | zauroczenia | zauroczeń |
| dative | zauroczeniu | zauroczeniom |
| accusative | zauroczenie | zauroczenia |
| instrumental | zauroczeniem | zauroczeniami |
| locative | zauroczeniu | zauroczeniach |
| vocative | zauroczenie | zauroczenia |
Related terms
verb
- zauroczyć pf
Further reading
- zauroczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zauroczenie in Polish dictionaries at PWN