zawiędły

Polish

Etymology

From zawiędnąć +‎ -ły. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /zaˈvjɛn.dwɘ/
  • Rhymes: -ɛndwɘ
  • Syllabification: za‧wię‧dły

Adjective

zawiędły (not comparable, no derived adverb)

  1. (obsolete, of plants) withered
    Synonym: zwiędły
  2. (obsolete, of meats) smoked
    Synonym: zawędzony
  3. (obsolete, pathology, of growths) dry
  4. (obsolete, figuratively) aged, mature

Declension

Declension of zawiędły (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative zawiędły zawiędła zawiędłe zawiędli zawiędłe
genitive zawiędłego zawiędłej zawiędłego zawiędłych
dative zawiędłemu zawiędłej zawiędłemu zawiędłym
accusative zawiędłego zawiędły zawiędłą zawiędłe zawiędłych zawiędłe
instrumental zawiędłym zawiędłą zawiędłym zawiędłymi
locative zawiędłym zawiędłej zawiędłym zawiędłych

Verb

zawiędły

  1. third-person plural nonvirile past of zawiędnąć

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zawiędły”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.