zawistnik
Polish
Alternative forms
- zawisnik (Middle Polish)
- zawiśnik (archaic)
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈvist.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -istɲik
- Syllabification: za‧wist‧nik
Noun
zawistnik m pers (female equivalent zawistnica)
- (derogatory, literary) envier
- Synonym: zazdrośnik
Declension
Declension of zawistnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zawistnik | zawistnicy/zawistniki (deprecative) |
| genitive | zawistnika | zawistników |
| dative | zawistnikowi | zawistnikom |
| accusative | zawistnika | zawistników |
| instrumental | zawistnikiem | zawistnikami |
| locative | zawistniku | zawistnikach |
| vocative | zawistniku | zawistnicy |
Related terms
adjectives
adverbs
nouns
- zawistka
- zawistność
- zawiść
verbs
- zawidzieć impf
- zawiścić impf
Further reading
- zawistnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zawistnik in Polish dictionaries at PWN
- zawistnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ZAWISTNIK”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]