zbieg okoliczności

Polish

Etymology

Literally, “junction of circumstances”. Compare French concours de circonstances.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzbjɛk ɔ.kɔ.lit͡ʂˈnɔɕ.t͡ɕi/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Syllabification: zbieg o‧ko‧licz‧noś‧ci

Noun

zbieg okoliczności m inan

  1. (idiomatic) coincidence, happenstance (appearance of a meaningful connection when there is none)
    Synonyms: koincydencja, przypadek, traf

Declension

Declension of zbieg okoliczności
singular plural
nominative zbieg okoliczności zbiegi okoliczności
genitive zbiegu okoliczności zbiegów okoliczności
dative zbiegowi okoliczności zbiegom okoliczności
accusative zbieg okoliczności zbiegi okoliczności
instrumental zbiegiem okoliczności zbiegami okoliczności
locative zbiegu okoliczności zbiegach okoliczności
vocative zbiegu okoliczności zbiegi okoliczności

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.