zboczenie

Polish

Etymology

From zboczyć +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /zbɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: zbo‧cze‧nie

Noun

zboczenie n

  1. verbal noun of zboczyć
  2. aberrance
  3. perversion, sexual abnormality

Declension

Declension of zboczenie
singular plural
nominative zboczenie zboczenia
genitive zboczenia zboczeń
dative zboczeniu zboczeniom
accusative zboczenie zboczenia
instrumental zboczeniem zboczeniami
locative zboczeniu zboczeniach
vocative zboczenie zboczenia

Derived terms

noun

Further reading

  • zboczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zboczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.