zdążyć

Polish

Etymology

From z- +‎ dążyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzdɔw̃.ʐɘt͡ɕ/, /ˈzdɔn.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔw̃ʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: zdą‧żyć

Verb

zdążyć pf (imperfective zdążać)

  1. (intransitive) to make it (to reach a place); to be in time

Conjugation

Conjugation of zdążyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdążyć
future tense 1st zdążę zdążymy
2nd zdążysz zdążycie
3rd zdąży zdążą
impersonal zdąży się
past tense 1st zdążyłem,
-(e)m zdążył 		zdążyłam,
-(e)m zdążyła 		zdążyłom,
-(e)m zdążyło 		zdążyliśmy,
-(e)śmy zdążyli 		zdążyłyśmy,
-(e)śmy zdążyły
2nd zdążyłeś,
-(e)ś zdążył 		zdążyłaś,
-(e)ś zdążyła 		zdążyłoś,
-(e)ś zdążyło 		zdążyliście,
-(e)ście zdążyli 		zdążyłyście,
-(e)ście zdążyły
3rd zdążył zdążyła zdążyło zdążyli zdążyły
impersonal zdążono
conditional 1st zdążyłbym,
bym zdążył 		zdążyłabym,
bym zdążyła 		zdążyłobym,
bym zdążyło 		zdążylibyśmy,
byśmy zdążyli 		zdążyłybyśmy,
byśmy zdążyły
2nd zdążyłbyś,
byś zdążył 		zdążyłabyś,
byś zdążyła 		zdążyłobyś,
byś zdążyło 		zdążylibyście,
byście zdążyli 		zdążyłybyście,
byście zdążyły
3rd zdążyłby,
by zdążył 		zdążyłaby,
by zdążyła 		zdążyłoby,
by zdążyło 		zdążyliby,
by zdążyli 		zdążyłyby,
by zdążyły
impersonal zdążono by
imperative 1st niech zdążę zdążmy
2nd zdąż zdążcie
3rd niech zdąży niech zdążą
anterior adverbial participle zdążywszy
verbal noun zdążenie

Further reading

  • zdążyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdążyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.