zdanie nadrzędne

Polish

Etymology

Literally, “superordinate clause”.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzda.ɲɛ naˈdʐɛnd.nɛ/
  • Audio:(file)
  • Syllabification: zda‧nie na‧drzęd‧ne

Noun

zdanie nadrzędne n

  1. (grammar) coordinate clause, independent clause, main clause, matrix clause, superordinate clause (clause that can stand alone syntactically as a complete sentence and contains at least a subject and a verb)
    Synonym: zdanie główne
    Hypernym: zdanie podrzędnie złożone
    Coordinate term: zdanie podrzędne

Declension

Declension of zdanie nadrzędne
singular plural
nominative zdanie nadrzędne zdania nadrzędne
genitive zdania nadrzędnego zdań nadrzędnych
dative zdaniu nadrzędnemu zdaniom nadrzędnym
accusative zdanie nadrzędne zdania nadrzędne
instrumental zdaniem nadrzędnym zdaniami nadrzędnymi
locative zdaniu nadrzędnym zdaniach nadrzędnych
vocative zdanie nadrzędne zdania nadrzędne

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.