zdawka
See also: zdawką
Polish
Etymology
From zdawać + -ka. First attested in 1801.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzdaf.ka/
- Rhymes: -afka
- Syllabification: zdaw‧ka
Noun
zdawka f
- (obsolete, rare) rest (that which is given from a bigger amount of money)
Declension
Declension of zdawka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zdawka | zdawki |
| genitive | zdawki | zdawek |
| dative | zdawce | zdawkom |
| accusative | zdawkę | zdawki |
| instrumental | zdawką | zdawkami |
| locative | zdawce | zdawkach |
| vocative | zdawko | zdawki |
References
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zdawka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zdawka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zdawka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 404