zdurnieć

Polish

From z- +‎ durnieć.

zdurnieć pf (imperfective durnieć)

(intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
Synonyms: zgłupieć, zidiocieć, skretynieć, stępieć
(intransitive, colloquial) to lose one's bearings (to lose sight of or become unable to determine one's orientation, position, or abilities relative to one's surroundings or situation)

Conjugation of *zdurnieć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zdurnieć
future tense	1^st	zdurnieję			zdurniejemy
	2^nd	zdurniejesz			zdurniejecie
	3^rd	zdurnieje			zdurnieją
	impersonal	zdurnieje się
past tense	1^st	zdurniałem, -(e)m zdurniał	zdurniałam, -(e)m zdurniała	zdurniałom, -(e)m zdurniało	zdurnieliśmy, -(e)śmy zdurnieli	zdurniałyśmy, -(e)śmy zdurniały
	2^nd	zdurniałeś, -(e)ś zdurniał	zdurniałaś, -(e)ś zdurniała	zdurniałoś, -(e)ś zdurniało	zdurnieliście, -(e)ście zdurnieli	zdurniałyście, -(e)ście zdurniały
	3^rd	zdurniał	zdurniała	zdurniało	zdurnieli	zdurniały
	impersonal	zdurniano
conditional	1^st	zdurniałbym, bym zdurniał	zdurniałabym, bym zdurniała	zdurniałobym, bym zdurniało	zdurnielibyśmy, byśmy zdurnieli	zdurniałybyśmy, byśmy zdurniały
	2^nd	zdurniałbyś, byś zdurniał	zdurniałabyś, byś zdurniała	zdurniałobyś, byś zdurniało	zdurnielibyście, byście zdurnieli	zdurniałybyście, byście zdurniały
	3^rd	zdurniałby, by zdurniał	zdurniałaby, by zdurniała	zdurniałoby, by zdurniało	zdurnieliby, by zdurnieli	zdurniałyby, by zdurniały
	impersonal	zdurniano by
imperative	1^st	niech zdurnieję			zdurniejmy
	2^nd	zdurniej			zdurniejcie
	3^rd	niech zdurnieje			niech zdurnieją
anterior adverbial participle		zdurniawszy
verbal noun		zdurnienie

adjective

adjectives

nouns

verb