zdziczeć

Polish

From z- +‎ dziczeć.

zdziczeć pf (imperfective dziczeć)

(intransitive, of animals and plants) to go feral, to run wild
(intransitive, of humans) to run wild (to lose the qualities of a civilised person)
(intransitive, of humans) to go bush (to revert to a feral nature; to shy away from people, to lose the ability to communicate with people)

Conjugation of *zdziczeć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zdziczeć
future tense	1^st	zdziczeję			zdziczejemy
	2^nd	zdziczejesz			zdziczejecie
	3^rd	zdziczeje			zdziczeją
	impersonal	zdziczeje się
past tense	1^st	zdziczałem, -(e)m zdziczał	zdziczałam, -(e)m zdziczała	zdziczałom, -(e)m zdziczało	zdziczeliśmy, -(e)śmy zdziczeli	zdziczałyśmy, -(e)śmy zdziczały
	2^nd	zdziczałeś, -(e)ś zdziczał	zdziczałaś, -(e)ś zdziczała	zdziczałoś, -(e)ś zdziczało	zdziczeliście, -(e)ście zdziczeli	zdziczałyście, -(e)ście zdziczały
	3^rd	zdziczał	zdziczała	zdziczało	zdziczeli	zdziczały
	impersonal	zdziczano
conditional	1^st	zdziczałbym, bym zdziczał	zdziczałabym, bym zdziczała	zdziczałobym, bym zdziczało	zdziczelibyśmy, byśmy zdziczeli	zdziczałybyśmy, byśmy zdziczały
	2^nd	zdziczałbyś, byś zdziczał	zdziczałabyś, byś zdziczała	zdziczałobyś, byś zdziczało	zdziczelibyście, byście zdziczeli	zdziczałybyście, byście zdziczały
	3^rd	zdziczałby, by zdziczał	zdziczałaby, by zdziczała	zdziczałoby, by zdziczało	zdziczeliby, by zdziczeli	zdziczałyby, by zdziczały
	impersonal	zdziczano by
imperative	1^st	niech zdziczeję			zdziczejmy
	2^nd	zdziczej			zdziczejcie
	3^rd	niech zdziczeje			niech zdziczeją
anterior adverbial participle		zdziczawszy
verbal noun		zdziczenie