ześrutować

Polish

Etymology

From ze- +‎ śrutować.

Pronunciation

  • IPA(key): /zɛ.ɕruˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ze‧śru‧to‧wać

Verb

ześrutować pf (imperfective śrutować)

  1. (transitive) to kibble, to grind coarsely

Conjugation

Conjugation of ześrutować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ześrutować
future tense 1st ześrutuję ześrutujemy
2nd ześrutujesz ześrutujecie
3rd ześrutuje ześrutują
impersonal ześrutuje się
past tense 1st ześrutowałem,
-(e)m ześrutował 		ześrutowałam,
-(e)m ześrutowała 		ześrutowałom,
-(e)m ześrutowało 		ześrutowaliśmy,
-(e)śmy ześrutowali 		ześrutowałyśmy,
-(e)śmy ześrutowały
2nd ześrutowałeś,
-(e)ś ześrutował 		ześrutowałaś,
-(e)ś ześrutowała 		ześrutowałoś,
-(e)ś ześrutowało 		ześrutowaliście,
-(e)ście ześrutowali 		ześrutowałyście,
-(e)ście ześrutowały
3rd ześrutował ześrutowała ześrutowało ześrutowali ześrutowały
impersonal ześrutowano
conditional 1st ześrutowałbym,
bym ześrutował 		ześrutowałabym,
bym ześrutowała 		ześrutowałobym,
bym ześrutowało 		ześrutowalibyśmy,
byśmy ześrutowali 		ześrutowałybyśmy,
byśmy ześrutowały
2nd ześrutowałbyś,
byś ześrutował 		ześrutowałabyś,
byś ześrutowała 		ześrutowałobyś,
byś ześrutowało 		ześrutowalibyście,
byście ześrutowali 		ześrutowałybyście,
byście ześrutowały
3rd ześrutowałby,
by ześrutował 		ześrutowałaby,
by ześrutowała 		ześrutowałoby,
by ześrutowało 		ześrutowaliby,
by ześrutowali 		ześrutowałyby,
by ześrutowały
impersonal ześrutowano by
imperative 1st niech ześrutuję ześrutujmy
2nd ześrutuj ześrutujcie
3rd niech ześrutuje niech ześrutują
passive adjectival participle ześrutowany ześrutowana ześrutowane ześrutowani ześrutowane
anterior adverbial participle ześrutowawszy
verbal noun ześrutowanie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.