zeikerig
Dutch
Etymology
From zeiken (“to whine, nag”) + -erig.
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
zeikerig (comparative zeikeriger, superlative zeikerigst)
Declension
| Declension of zeikerig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | zeikerig | |||
| inflected | zeikerige | |||
| comparative | zeikeriger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | zeikerig | zeikeriger | het zeikerigst het zeikerigste | |
| indefinite | m./f. sing. | zeikerige | zeikerigere | zeikerigste |
| n. sing. | zeikerig | zeikeriger | zeikerigste | |
| plural | zeikerige | zeikerigere | zeikerigste | |
| definite | zeikerige | zeikerigere | zeikerigste | |
| partitive | zeikerigs | zeikerigers | — | |