zelfvoorzienend

Dutch

Etymology

From zelf +‎ voorzienend, present participle of voorzien (“to provide”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

zelfvoorzienend (comparative zelfvoorzienender, superlative zelfvoorzienendst)

  1. self-sufficient

Declension

Declension of zelfvoorzienend
uninflected zelfvoorzienend
inflected zelfvoorzienende
comparative zelfvoorzienender
positive comparative superlative
predicative/adverbial zelfvoorzienend zelfvoorzienender het zelfvoorzienendst
het zelfvoorzienendste
indefinite m./f. sing. zelfvoorzienende zelfvoorzienendere zelfvoorzienendste
n. sing. zelfvoorzienend zelfvoorzienender zelfvoorzienendste
plural zelfvoorzienende zelfvoorzienendere zelfvoorzienendste
definite zelfvoorzienende zelfvoorzienendere zelfvoorzienendste
partitive zelfvoorzienends zelfvoorzienenders —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.