zelfwerkzaam

Dutch

Etymology

Compound of zelf (“self”) +‎ werkzaam (“operative, active”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌzɛlfˈʋɛrk.saːm/
  • Hyphenation: zelf‧werk‧zaam

Adjective

zelfwerkzaam (comparative zelfwerkzamer, superlative zelfwerkzaamst)

  1. self-acting, automatically
  2. self-employed

Declension

Declension of zelfwerkzaam
uninflected zelfwerkzaam
inflected zeldwerkzame
comparative zeldwerkzamer
positive comparative superlative
predicative/adverbial zelfwerkzaam zeldwerkzamer het zelfwerkzaamst
het zelfwerkzaamste
indefinite m./f. sing. zeldwerkzame zeldwerkzamere zelfwerkzaamste
n. sing. zelfwerkzaam zeldwerkzamer zelfwerkzaamste
plural zeldwerkzame zeldwerkzamere zelfwerkzaamste
definite zeldwerkzame zeldwerkzamere zelfwerkzaamste
partitive zelfwerkzaams zeldwerkzamers —

Derived terms

  • zelfwerkzaamheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.