zemknąć

Polish

From z- +‎ mknąć.

zemknąć pf (imperfective zmykać)

(intransitive, colloquial) to escape, to flee, to leg it
Synonyms: see Thesaurus:uciekać

Conjugation of *zemknąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zemknąć
future tense	1^st	zemknę			zemkniemy
	2^nd	zemkniesz			zemkniecie
	3^rd	zemknie			zemkną
	impersonal	zemknie się
past tense	1^st	zemknąłem, -(e)m zemknął	zemknęłam, -(e)m zemknęła	zemknęłom, -(e)m zemknęło	zemknęliśmy, -(e)śmy zemknęli	zemknęłyśmy, -(e)śmy zemknęły
	2^nd	zemknąłeś, -(e)ś zemknął	zemknęłaś, -(e)ś zemknęła	zemknęłoś, -(e)ś zemknęło	zemknęliście, -(e)ście zemknęli	zemknęłyście, -(e)ście zemknęły
	3^rd	zemknął	zemknęła	zemknęło	zemknęli	zemknęły
	impersonal	zemknięto
conditional	1^st	zemknąłbym, bym zemknął	zemknęłabym, bym zemknęła	zemknęłobym, bym zemknęło	zemknęlibyśmy, byśmy zemknęli	zemknęłybyśmy, byśmy zemknęły
	2^nd	zemknąłbyś, byś zemknął	zemknęłabyś, byś zemknęła	zemknęłobyś, byś zemknęło	zemknęlibyście, byście zemknęli	zemknęłybyście, byście zemknęły
	3^rd	zemknąłby, by zemknął	zemknęłaby, by zemknęła	zemknęłoby, by zemknęło	zemknęliby, by zemknęli	zemknęłyby, by zemknęły
	impersonal	zemknięto by
imperative	1^st	niech zemknę			zemknijmy
	2^nd	zemknij			zemknijcie
	3^rd	niech zemknie			niech zemkną
anterior adverbial participle		zemknąwszy
verbal noun		zemknięcie