zepsuć powietrze

Polish

Etymology

Literally, to spoil the air.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzɛ.psut͡ɕ pɔˈvjɛ.tʂɛ/
  • Syllabification: ze‧psuć po‧wie‧trze

Verb

zepsuć powietrze pf (imperfective psuć powietrze)

  1. (intransitive, euphemistic, idiomatic) to fart (to emit digestive gases from the anus)
    Synonyms: nabździć, pierdnąć, puścić bąka, zebździć się

Conjugation

Conjugation of zepsuć powietrze: see zepsuć.

Further reading