zeskoczyć

Polish

Etymology

From ze- +‎ skoczyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /zɛˈskɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: ze‧sko‧czyć

Verb

zeskoczyć pf (imperfective zeskakiwać)

  1. (intransitive) to jump off, to jump down [with z (+ genitive) ‘from something’]

Conjugation

Conjugation of zeskoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zeskoczyć
future tense 1st zeskoczę zeskoczymy
2nd zeskoczysz zeskoczycie
3rd zeskoczy zeskoczą
impersonal zeskoczy się
past tense 1st zeskoczyłem,
-(e)m zeskoczył 		zeskoczyłam,
-(e)m zeskoczyła 		zeskoczyłom,
-(e)m zeskoczyło 		zeskoczyliśmy,
-(e)śmy zeskoczyli 		zeskoczyłyśmy,
-(e)śmy zeskoczyły
2nd zeskoczyłeś,
-(e)ś zeskoczył 		zeskoczyłaś,
-(e)ś zeskoczyła 		zeskoczyłoś,
-(e)ś zeskoczyło 		zeskoczyliście,
-(e)ście zeskoczyli 		zeskoczyłyście,
-(e)ście zeskoczyły
3rd zeskoczył zeskoczyła zeskoczyło zeskoczyli zeskoczyły
impersonal zeskoczono
conditional 1st zeskoczyłbym,
bym zeskoczył 		zeskoczyłabym,
bym zeskoczyła 		zeskoczyłobym,
bym zeskoczyło 		zeskoczylibyśmy,
byśmy zeskoczyli 		zeskoczyłybyśmy,
byśmy zeskoczyły
2nd zeskoczyłbyś,
byś zeskoczył 		zeskoczyłabyś,
byś zeskoczyła 		zeskoczyłobyś,
byś zeskoczyło 		zeskoczylibyście,
byście zeskoczyli 		zeskoczyłybyście,
byście zeskoczyły
3rd zeskoczyłby,
by zeskoczył 		zeskoczyłaby,
by zeskoczyła 		zeskoczyłoby,
by zeskoczyło 		zeskoczyliby,
by zeskoczyli 		zeskoczyłyby,
by zeskoczyły
impersonal zeskoczono by
imperative 1st niech zeskoczę zeskoczmy
2nd zeskocz zeskoczcie
3rd niech zeskoczy niech zeskoczą
anterior adverbial participle zeskoczywszy
verbal noun zeskoczenie

Further reading

  • zeskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zeskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.