zeylanicus
Latin
Etymology
From the English and Dutch Zeylan + -icus.
Adjective
zeylanicus (feminine zeylanica, neuter zeylanicum); first/second-declension adjective
- (relational) Zeylan; Sri Lankan
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | zeylanicus | zeylanica | zeylanicum | zeylanicī | zeylanicae | zeylanica | |
| genitive | zeylanicī | zeylanicae | zeylanicī | zeylanicōrum | zeylanicārum | zeylanicōrum | |
| dative | zeylanicō | zeylanicae | zeylanicō | zeylanicīs | |||
| accusative | zeylanicum | zeylanicam | zeylanicum | zeylanicōs | zeylanicās | zeylanica | |
| ablative | zeylanicō | zeylanicā | zeylanicō | zeylanicīs | |||
| vocative | zeylanice | zeylanica | zeylanicum | zeylanicī | zeylanicae | zeylanica | |