zgarać

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

• (Greater Poland):
  • (Kociewie) IPA^(key): /ˈzɡa.rat͡ɕ/
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈzɡa.rat͡ɕ/
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈzɡa.rat͡ɕ/

zgarać impf

1. (intransitive, chiefly in the negative, Kuyavia, Kociewie, Malbork) to stand (to be able to tollerate) [with na (+ accusative) ‘whom/what’]

   Synonyms: cierpieć, znosić

   Nie może na niego zgarać. ― He/she can't stand him.

• Oskar Kolberg (1867) “zgarać”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 273
• Antoni Krasnowolski (1879) “zgarać”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 311
• Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “zgarać”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 748
• Gustaw Pobłocki (1887) “zgarać”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 160

• zagrać