zgrzytać

• skrzytać, skrżytać

Inherited from Proto-Slavic *skrъgati.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zɡr̝itat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zɡr̝itat͡ɕʲ/

zgrzytać impf

1. (attested in Lesser Poland) to grind, to scrape, to rasp, to grate (to make a sound by rubbing hard objects vigorously)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 34, 19:

     Skrszitali sø na mø *zobi swimi (frenduerunt super me dentibus suis)

     [Skrżytali są na mię zęby swymi (frenduerunt super me dentibus suis)]

2. (of an animal, attested in Greater Poland) to roar; to howl (to make a characteristic soand)
   • 1977-1980 [1. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[2], [3], [4]}, Lubin, page 252:

     Frementis, skrzytayaczego, id est sonantis (vox impetus rotae et equi frementis Nah 3, 2)

     [Frementis, skrzytającego, id est sonantis (vox impetus rotae et equi frementis Nah 3, 2)]

   1. (of a pig, attested in Greater Poland) to grunt
      • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[5], Lubiń, page 134:

        Aper frendit krzaka, sgrzytha vel skrzeka

        [Aper frendit krząka, zgrzyta vel skrzeka]

   2. (of a snake) to hiss
      • 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[6], [7], [8]}, volume XVI, page 344:

        Scrzytaly strident (angues Triptolemi strident et squamea curvis colla levant attrita iugis)

        [Skrzytali strident (angues Triptolemi strident et squamea curvis colla levant attrita iugis)]

3. (attested in Lesser Poland) to get upset; to express resentment or anger
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[9], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 2, 1:

     Przecz scrszitalo (fremuerunt) poganstwo?

     [Przecz skrżytało (fremuerunt) pogaństwo?]

• Polish: zgrzytać

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zgrzytać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish zgrzytać.

• IPA^(key): /ˈzɡʐɘ.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘtat͡ɕ
• Syllabification: zgrzy‧tać

zgrzytać impf (perfective zgrzytnąć or zazgrzytać)

1. (intransitive) to grind, to scrape, to rasp, to grate

• zgrzytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zgrzytać in Polish dictionaries at PWN