zhańbić

Polish

From z- +‎ hańbić.

zhańbić pf (imperfective hańbić)

(transitive) to dishonour, to disgrace, to discredit
Synonyms: see Thesaurus:obrażać
(reflexive with się) to dishonour oneself, to disgrace oneself, to discredit oneself

Conjugation of *zhańbić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zhańbić
future tense	1^st	zhańbię			zhańbimy
	2^nd	zhańbisz			zhańbicie
	3^rd	zhańbi			zhańbią
	impersonal	zhańbi się
past tense	1^st	zhańbiłem, -(e)m zhańbił	zhańbiłam, -(e)m zhańbiła	zhańbiłom, -(e)m zhańbiło	zhańbiliśmy, -(e)śmy zhańbili	zhańbiłyśmy, -(e)śmy zhańbiły
	2^nd	zhańbiłeś, -(e)ś zhańbił	zhańbiłaś, -(e)ś zhańbiła	zhańbiłoś, -(e)ś zhańbiło	zhańbiliście, -(e)ście zhańbili	zhańbiłyście, -(e)ście zhańbiły
	3^rd	zhańbił	zhańbiła	zhańbiło	zhańbili	zhańbiły
	impersonal	zhańbiono
conditional	1^st	zhańbiłbym, bym zhańbił	zhańbiłabym, bym zhańbiła	zhańbiłobym, bym zhańbiło	zhańbilibyśmy, byśmy zhańbili	zhańbiłybyśmy, byśmy zhańbiły
	2^nd	zhańbiłbyś, byś zhańbił	zhańbiłabyś, byś zhańbiła	zhańbiłobyś, byś zhańbiło	zhańbilibyście, byście zhańbili	zhańbiłybyście, byście zhańbiły
	3^rd	zhańbiłby, by zhańbił	zhańbiłaby, by zhańbiła	zhańbiłoby, by zhańbiło	zhańbiliby, by zhańbili	zhańbiłyby, by zhańbiły
	impersonal	zhańbiono by
imperative	1^st	niech zhańbię			zhańbijmy
	2^nd	zhańbij			zhańbijcie
	3^rd	niech zhańbi			niech zhańbią
anterior adverbial participle		zhańbiwszy
verbal noun		zhańbienie