zindelijk

Dutch

Etymology

From older zinnelijk, from Middle Dutch sinnelijc, sinlijc. Doublet of zinnelijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzɪn.də.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: zin‧de‧lijk

Adjective

zindelijk (comparative zindelijker, superlative zindelijkst)

  1. clean, tidy
  2. housebroken, potty-trained
    Antonym: onzindelijk

Declension

Declension of zindelijk
uninflected zindelijk
inflected zindelijke
comparative zindelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial zindelijk zindelijker het zindelijkst
het zindelijkste
indefinite m./f. sing. zindelijke zindelijkere zindelijkste
n. sing. zindelijk zindelijker zindelijkste
plural zindelijke zindelijkere zindelijkste
definite zindelijke zindelijkere zindelijkste
partitive zindelijks zindelijkers —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.