zmarnieć

Polish

Etymology

From z- +‎ marnieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzmar.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -arɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧nieć

Verb

zmarnieć pf (imperfective marnieć)

  1. (intransitive) to languish, to wither, to waste away

Conjugation

Conjugation of zmarnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmarnieć
future tense 1st zmarnieję zmarniejemy
2nd zmarniejesz zmarniejecie
3rd zmarnieje zmarnieją
impersonal zmarnieje się
past tense 1st zmarniałem,
-(e)m zmarniał 		zmarniałam,
-(e)m zmarniała 		zmarniałom,
-(e)m zmarniało 		zmarnieliśmy,
-(e)śmy zmarnieli 		zmarniałyśmy,
-(e)śmy zmarniały
2nd zmarniałeś,
-(e)ś zmarniał 		zmarniałaś,
-(e)ś zmarniała 		zmarniałoś,
-(e)ś zmarniało 		zmarnieliście,
-(e)ście zmarnieli 		zmarniałyście,
-(e)ście zmarniały
3rd zmarniał zmarniała zmarniało zmarnieli zmarniały
impersonal zmarniano
conditional 1st zmarniałbym,
bym zmarniał 		zmarniałabym,
bym zmarniała 		zmarniałobym,
bym zmarniało 		zmarnielibyśmy,
byśmy zmarnieli 		zmarniałybyśmy,
byśmy zmarniały
2nd zmarniałbyś,
byś zmarniał 		zmarniałabyś,
byś zmarniała 		zmarniałobyś,
byś zmarniało 		zmarnielibyście,
byście zmarnieli 		zmarniałybyście,
byście zmarniały
3rd zmarniałby,
by zmarniał 		zmarniałaby,
by zmarniała 		zmarniałoby,
by zmarniało 		zmarnieliby,
by zmarnieli 		zmarniałyby,
by zmarniały
impersonal zmarniano by
imperative 1st niech zmarnieję zmarniejmy
2nd zmarniej zmarniejcie
3rd niech zmarnieje niech zmarnieją
anterior adverbial participle zmarniawszy
verbal noun zmarnienie

Further reading

  • zmarnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmarnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.