znalazca

See also: znalazcą

Polish

Etymology

From znaleźć +‎ -ca. Compare Czech nálezce, Old Polish naleźca, Slovak nálezca.

Pronunciation

  • IPA(key): /znaˈlas.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ast͡sa
  • Syllabification: zna‧laz‧ca

Noun

znalazca m pers (female equivalent znalazczyni)

  1. finder (person who finds someone or something)
    Synonym: (obsolete) znaleźca

Declension

Declension of znalazca
singular plural
nominative znalazca znalazcy/znalazce (deprecative)
genitive znalazcy znalazców
dative znalazcy znalazcom
accusative znalazcę znalazców
instrumental znalazcą znalazcami
locative znalazcy znalazcach
vocative znalazco znalazcy
adjectives
nouns

Further reading

  • znalazca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znalazca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.