zsaruja
Hungarian
Etymology
zsaru + -ja (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʒɒrujɒ]
- Hyphenation: zsa‧ru‧ja
Noun
zsaruja
- third-person singular single-possession possessive of zsaru
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zsaruja | — |
| accusative | zsaruját | — |
| dative | zsarujának | — |
| instrumental | zsarujával | — |
| causal-final | zsarujáért | — |
| translative | zsarujává | — |
| terminative | zsarujáig | — |
| essive-formal | zsarujaként | — |
| essive-modal | zsarujául | — |
| inessive | zsarujában | — |
| superessive | zsaruján | — |
| adessive | zsarujánál | — |
| illative | zsarujába | — |
| sublative | zsarujára | — |
| allative | zsarujához | — |
| elative | zsarujából | — |
| delative | zsarujáról | — |
| ablative | zsarujától | — |
| non-attributive possessive – singular |
zsarujáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
zsarujáéi | — |