zsarunk
Hungarian
Etymology
zsaru + -nk (“our”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʒɒruŋk]
- Hyphenation: zsa‧runk
Noun
zsarunk
- first-person plural single-possession possessive of zsaru
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zsarunk | — |
| accusative | zsarunkat | — |
| dative | zsarunknak | — |
| instrumental | zsarunkkal | — |
| causal-final | zsarunkért | — |
| translative | zsarunkká | — |
| terminative | zsarunkig | — |
| essive-formal | zsarunkként | — |
| essive-modal | zsarunkul | — |
| inessive | zsarunkban | — |
| superessive | zsarunkon | — |
| adessive | zsarunknál | — |
| illative | zsarunkba | — |
| sublative | zsarunkra | — |
| allative | zsarunkhoz | — |
| elative | zsarunkból | — |
| delative | zsarunkról | — |
| ablative | zsarunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
zsarunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
zsarunkéi | — |