zsenink
Hungarian
Etymology
zseni + -nk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʒɛniŋk]
- Hyphenation: zse‧nink
Noun
zsenink
- first-person plural single-possession possessive of zseni
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zsenink | — |
| accusative | zseninket | — |
| dative | zseninknek | — |
| instrumental | zseninkkel | — |
| causal-final | zseninkért | — |
| translative | zseninkké | — |
| terminative | zseninkig | — |
| essive-formal | zseninkként | — |
| essive-modal | zseninkül | — |
| inessive | zseninkben | — |
| superessive | zseninken | — |
| adessive | zseninknél | — |
| illative | zseninkbe | — |
| sublative | zseninkre | — |
| allative | zseninkhez | — |
| elative | zseninkből | — |
| delative | zseninkről | — |
| ablative | zseninktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
zseninké | — |
| non-attributive possessive – plural |
zseninkéi | — |