zuzenen

Basque

Etymology 1

Adjective

zuzenen

  1. superlative degree of polit
Declension
Declension of zuzenen (adjective, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive zuzenen zuzenena zuzenenak
ergative zuzenenek zuzenenak zuzenenek
dative zuzeneni zuzenenari zuzenenei
genitive zuzenenen zuzenenaren zuzenenen
comitative zuzenenekin zuzenenarekin zuzenenekin
causative zuzenenengatik zuzenenarengatik zuzenenengatik
benefactive zuzenenentzat zuzenenarentzat zuzenenentzat
instrumental zuzenenez zuzenenaz zuzenenez
inessive anim zuzenenengan zuzenenarengan zuzenenengan
inan zuzenenetan zuzenenean zuzenenetan
locative anim — — —
inan zuzenenetako zuzeneneko zuzenenetako
allative anim zuzenenengana zuzenenarengana zuzenenengana
inan zuzenenetara zuzenenera zuzenenetara
terminative anim zuzenenenganaino zuzenenarenganaino zuzenenenganaino
inan zuzenenetaraino zuzeneneraino zuzenenetaraino
directive anim zuzenenenganantz zuzenenarenganantz zuzenenenganantz
inan zuzenenetarantz zuzenenerantz zuzenenetarantz
destinative anim zuzenenenganako zuzenenarenganako zuzenenenganako
inan zuzenenetarako zuzenenerako zuzenenetarako
ablative anim zuzenenengandik zuzenenarengandik zuzenenengandik
inan zuzenenetatik zuzenenetik zuzenenetatik
partitive zuzenenik — —
prolative zuzenentzat — —

Etymology 2

Adjective

zuzenen

  1. genitive indefinite of polit
  2. genitive plural of polit

Noun

zuzenen

  1. genitive indefinite of polit
  2. genitive plural of polit
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.