zwijacz

Polish

Etymology

From zwijać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzvi.jat͡ʂ/
  • Rhymes: -ijat͡ʂ
  • Syllabification: zwi‧jacz

Noun

zwijacz m animal

  1. any weevil of the genus Rhynchites

Declension

Declension of zwijacz
singular plural
nominative zwijacz zwijacze
genitive zwijacza zwijaczy
dative zwijaczowi zwijaczom
accusative zwijacza zwijacze
instrumental zwijaczem zwijaczami
locative zwijaczu zwijaczach
vocative zwijaczu zwijacze

Further reading

  • zwijacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwijacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.