zygostasium
Latin
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ζυγοστάσιον (zugostásion), from ζυγόν (zugón) + στάσις (stásis) + -ιον (-ion).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [zy.ɡɔsˈta.si.ũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪͡z̪i.ɡosˈt̪aː.s̬i.um]
Noun
zygostasium n (genitive zygostasiī or zygostasī); second declension
- (Late Latin) office of weigh-master
- 482 CE – 565 CE, Justinian, Codex Justinianus 11.28:
- In aestimatione frumenti, quod ad civitatem Alexandrinam convehitur, quidquid de crithologia et zygostasii munere et pro naucleriorum tuenda substantia eminentia tua disposuit, roboramus.
- (please add an English translation of this quotation)
- In aestimatione frumenti, quod ad civitatem Alexandrinam convehitur, quidquid de crithologia et zygostasii munere et pro naucleriorum tuenda substantia eminentia tua disposuit, roboramus.
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zygostasium | zygostasia |
| genitive | zygostasiī zygostasī1 |
zygostasiōrum |
| dative | zygostasiō | zygostasiīs |
| accusative | zygostasium | zygostasia |
| ablative | zygostasiō | zygostasiīs |
| vocative | zygostasium | zygostasia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
References
- “zygostasium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- zygostasium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- zygostasium in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung