Çan

See also: Appendix:Variations of "can"

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish چاك (“çañ”).

Pronunciation

  • IPA(key): /tʃʰan/

Proper noun

Çan

  1. a town and district of Çanakkale Province, Turkey

Declension

Declension of Çan
singular plural
nominative Çan Çanlar
accusative Çan'ı Çanları
dative Çan'a Çanlara
locative Çan'da Çanlarda
ablative Çan'dan Çanlardan
genitive Çan'ın Çanların
Possessive forms of Çan
singular plural
benim (my) Çan'ım Çanlarım
Çan'larım
senin (your) Çan'ın Çanların
Çan'ların
onun (his/her/its) Çan'ı Çanları
Çan'ları
bizim (our) Çan'ımız Çanlarımız
Çan'larımız
sizin (your) Çan'ınız Çanlarınız
Çan'larınız
onların (their) Çan'ı
Çanları
Çan'ları 		Çanları
Çan'ları

Derived terms

  • Çanlı
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.