Çiftlik

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish چفتلك, By surface analysis, çift +‎ -lik

Proper noun

Çiftlik

  1. a town and district of Niğde Province, Turkey

Declension

Declension of Çiftlik
singular plural
nominative Çiftlik Çiftlikler / Çiftlik'ler
accusative Çiftlik'i Çiftlikleri / Çiftlik'leri
dative Çiftlik'e Çiftliklere / Çiftlik'lere
locative Çiftlik'te Çiftliklerde / Çiftlik'lerde
ablative Çiftlik'ten Çiftliklerden / Çiftlik'lerden
genitive Çiftlik'in Çiftliklerin / Çiftlik'lerin
Possessive forms of Çiftlik
singular plural
benim (my) Çiftlik'im Çiftliklerim
Çiftlik'lerim
senin (your) Çiftlik'in Çiftliklerin
Çiftlik'lerin
onun (his/her/its) Çiftlik'i Çiftlikleri
Çiftlik'leri
bizim (our) Çiftlik'imiz Çiftliklerimiz
Çiftlik'lerimiz
sizin (your) Çiftlik'iniz Çiftlikleriniz
Çiftlik'leriniz
onların (their) Çiftlik'i
Çiftlikleri
Çiftlik'leri
Çiftlikleri
Çiftlik'leri

Derived terms

  • Çiftlikli

Further reading