Íslendingur

See also: íslendingur

Icelandic

Etymology

From Ísland +‎ -ingur.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈistlɛntɪŋkʏr/

Noun

Íslendingur m (genitive singular Íslendings, nominative plural Íslendingar)

  1. Icelander, person from or inhabitant of Iceland
    Synonym: (poetic) Frónbúi
    Ég er Íslendingur í húð og hár.
    I'm an Icelander through and through.

Declension

Declension of Íslendingur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative Íslendingur Íslendingurinn Íslendingar Íslendingarnir
accusative Íslending Íslendinginn Íslendinga Íslendingana
dative Íslendingi Íslendingnum Íslendingum Íslendingunum
genitive Íslendings Íslendingsins Íslendinga Íslendinganna

Further reading