íslenska

Icelandic

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈiːs.lɛnska/, /ˈistlɛnska/
  • Audio:(file)

Etymology 1

From íslenskur.

Noun

íslenska f (genitive singular íslensku, no plural)

  1. Icelandic (language)
    Íslenskan er okkar mál!
    Icelandic is our language!
    Ég elska íslensku.
    I love Icelandic.
  2. Icelandic (language class)
    Við erum seinar í íslensku!
    We're late for Icelandic.
Declension
Declension of íslenska (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative íslenska íslenskan
accusative íslensku íslenskuna
dative íslensku íslenskunni
genitive íslensku íslenskunnar

Etymology 2

Verb

íslenska (weak verb, third-person singular past indicative íslenskaði, supine íslenskað)

  1. to translate into Icelandic [with accusative]
    Sagan var skrifuð af Richard, en Hildur íslenskaði.
    The story was written by Richard, and translated into Icelandic by Hildur.
    Margt barnaefni hefur verið íslenskað.
    A lot of children's material has been translated into Icelandic.
Conjugation
íslenska – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að íslenska
supine sagnbót íslenskað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 íslenskandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég íslenska íslenskaði íslenski íslenskaði
þú íslenskar íslenskaðir íslenskir íslenskaðir
hann, hún, það íslenskar íslenskaði íslenski íslenskaði
plural við íslenskum íslenskuðum íslenskum íslenskuðum
þið íslenskið íslenskuðuð íslenskið íslenskuðuð
þeir, þær, þau íslenska íslenskuðu íslenski íslenskuðu
imperative boðháttur
singular þú íslenska (þú), íslenskaðu
plural þið íslenskið (þið), íslenskiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
íslenskast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að íslenskast
supine sagnbót íslenskast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 íslenskandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég íslenskast íslenskaðist íslenskist íslenskaðist
þú íslenskast íslenskaðist íslenskist íslenskaðist
hann, hún, það íslenskast íslenskaðist íslenskist íslenskaðist
plural við íslenskumst íslenskuðumst íslenskumst íslenskuðumst
þið íslenskist íslenskuðust íslenskist íslenskuðust
þeir, þær, þau íslenskast íslenskuðust íslenskist íslenskuðust
imperative boðháttur
singular þú íslenskast (þú), íslenskastu
plural þið íslenskist (þið), íslenskisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
íslenskaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		íslenskaður íslenskuð íslenskað íslenskaðir íslenskaðar íslenskuð
accusative
(þolfall) 		íslenskaðan íslenskaða íslenskað íslenskaða íslenskaðar íslenskuð
dative
(þágufall) 		íslenskuðum íslenskaðri íslenskuðu íslenskuðum íslenskuðum íslenskuðum
genitive
(eignarfall) 		íslenskaðs íslenskaðrar íslenskaðs íslenskaðra íslenskaðra íslenskaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		íslenskaði íslenskaða íslenskaða íslenskuðu íslenskuðu íslenskuðu
accusative
(þolfall) 		íslenskaða íslenskuðu íslenskaða íslenskuðu íslenskuðu íslenskuðu
dative
(þágufall) 		íslenskaða íslenskuðu íslenskaða íslenskuðu íslenskuðu íslenskuðu
genitive
(eignarfall) 		íslenskaða íslenskuðu íslenskaða íslenskuðu íslenskuðu íslenskuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.