viðtengingarháttur

Icelandic

Etymology

From viðtenging (annexation, connection) +‎ háttur (mood), a calque of Latin modus coniūnctīvus, since the subjunctive is frequently used when connecting a main clause with subordinate clauses.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɪð.tʰeiɲciŋkarˌhauhtʏr/

Noun

viðtengingarháttur m (genitive singular viðtengingarháttar, nominative plural viðtengingarhættir)

  1. (grammar) subjunctive mood

Declension

Declension of viðtengingarháttur (masculine, based on háttur)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative viðtengingarháttur viðtengingarhátturinn viðtengingarhættir viðtengingarhættirnir
accusative viðtengingarhátt viðtengingarháttinn viðtengingarhætti viðtengingarhættina
dative viðtengingarhætti viðtengingarhættinum viðtengingarháttum viðtengingarháttunum
genitive viðtengingarháttar viðtengingarháttarins viðtengingarhátta viðtengingarháttanna

See also

References

  1. ^ Hildur Ýr Ísberg (2011), Viðtengingarháttur: Lifandi eða dauður? Rannsókn á notkun viðtengingarháttar í íslensku nútímamáli p. 1
  2. ^ Árni Böðvarsson (1985), Íslensk orðabók (2. útgáfa), p. 2