háttur
Faroese
Etymology
From Old Norse háttr, from Proto-Germanic *hahtuz.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɔʰtːʊɹ]
Noun
háttur m (genitive singular háttar, plural hættir or háttir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | háttur | hátturin | hættir | hættirnir |
| accusative | hátt | háttin | hættir | hættirnar |
| dative | hátti | háttinum | háttum | háttunum |
| genitive | háttar | háttarins | hátta | háttanna |
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | háttur | hátturin | háttir | háttirnir |
| accusative | hátt | háttin | háttir | háttirnar |
| dative | hátti | háttinum | háttum | háttunum |
| genitive | háttar | háttarins | hátta | háttanna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse háttr, from Proto-Germanic *hahtuz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhauhtʏr/
- Rhymes: -auhtʏr
Noun
háttur m (genitive singular háttar, nominative plural hættir)
- habit, wont, custom
- Synonym: venja
- a kind, a type
- Synonym: gerð
- way, manner
- Synonym: máti
- (grammar) mood
- (prosody, poetry) meter / metre
- (logic) mode, modality; (the classification of propositions on the basis on whether they claim possibility, impossibility, contingency or necessity)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | háttur | hátturinn | hættir | hættirnir |
| accusative | hátt | háttinn | hætti, háttu1 | hættina |
| dative | hætti | hættinum | háttum | háttunum |
| genitive | háttar | háttarins | hátta | háttanna |
1Archaic or literary.
Derived terms
- á hátt
- boðháttur
- bragarháttur
- framsöguháttur
- gera með hætti
- háttaratviksorð
- hugsundarháttur
- lítils háttar
- lýsingarháttur
- málsháttur
- mikils háttar
- nafnháttur
- neitunarháttur
- óskháttur
- talsháttur
- undirlægjuháttur
- viðtengingarháttur
- þess háttar
Derived from: (logic) mode, modality