hattur
Faroese
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhaʰtːʊɹ/
Noun
hattur m (genitive singular hats, plural hattar)
Declension
| m9 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hattur | hatturin | hattar | hattarnir |
| accusative | hatt | hattin | hattar | hattarnar |
| dative | hatti | hattinum | hattum | hattunum |
| genitive | hats | hatsins | hatta | hattanna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse hǫttr, from Proto-Germanic *hattuz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhaʰtʏr/
- Rhymes: -ahtʏr
Noun
hattur m (genitive singular hatts, nominative plural hattar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hattur | hatturinn | hattar | hattarnir |
| accusative | hatt | hattinn | hatta | hattana |
| dative | hatti | hattinum | höttum | höttunum |
| genitive | hatts | hattsins | hatta | hattanna |
Derived terms
- fá skömm í hattinn
- hafa til að hengja hatt sinn á
- pípuhattur
See also
- höfuðfat