álmaik
Hungarian
Etymology
álom + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaːlmɒjik]
- Hyphenation: ál‧ma‧ik
Noun
álmaik
- third-person plural multiple-possession possessive of álom
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | álmaik |
| accusative | — | álmaikat |
| dative | — | álmaiknak |
| instrumental | — | álmaikkal |
| causal-final | — | álmaikért |
| translative | — | álmaikká |
| terminative | — | álmaikig |
| essive-formal | — | álmaikként |
| essive-modal | — | álmaikul |
| inessive | — | álmaikban |
| superessive | — | álmaikon |
| adessive | — | álmaiknál |
| illative | — | álmaikba |
| sublative | — | álmaikra |
| allative | — | álmaikhoz |
| elative | — | álmaikból |
| delative | — | álmaikról |
| ablative | — | álmaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | álmaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | álmaikéi |