almáik
Hungarian
Etymology
alma + -ik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlmaːjik]
- Hyphenation: al‧má‧ik
Noun
almáik
- third-person plural multiple-possession possessive of alma
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | almáik |
| accusative | — | almáikat |
| dative | — | almáiknak |
| instrumental | — | almáikkal |
| causal-final | — | almáikért |
| translative | — | almáikká |
| terminative | — | almáikig |
| essive-formal | — | almáikként |
| essive-modal | — | almáikul |
| inessive | — | almáikban |
| superessive | — | almáikon |
| adessive | — | almáiknál |
| illative | — | almáikba |
| sublative | — | almáikra |
| allative | — | almáikhoz |
| elative | — | almáikból |
| delative | — | almáikról |
| ablative | — | almáiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | almáiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | almáikéi |