árai
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaːrɒji]
- Hyphenation: árai
Noun
árai
- third-person singular multiple-possession possessive of ár
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | árai |
| accusative | — | árait |
| dative | — | árainak |
| instrumental | — | áraival |
| causal-final | — | áraiért |
| translative | — | áraivá |
| terminative | — | áraiig |
| essive-formal | — | áraiként |
| essive-modal | — | áraiul |
| inessive | — | áraiban |
| superessive | — | árain |
| adessive | — | árainál |
| illative | — | áraiba |
| sublative | — | áraira |
| allative | — | áraihoz |
| elative | — | áraiból |
| delative | — | árairól |
| ablative | — | áraitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | áraié |
| non-attributive possessive – plural |
— | áraiéi |