Old Norse
Etymology
Compound of á (“on”) + varðr (“protected”), second element past participle of verja (“to protect”).
Adjective
ávarðr
- (religion) dear to, favoured, protected (by divine forces)
- 962, Egill Skallagrímsson, ”Arinbjarnarkviða”, verse 19
goðum ávarðr · með gumna fjǫlð- dear to the gods among the multitude of men
Usage notes
- This adjective is only used with the dative of the one whom one is protected by, and refers to divine favour, in most cases the heathen gods.
Declension
Strong declension of ávarðr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarðr
|
ávǫrð
|
ávart
|
accusative
|
ávarðan
|
ávarða
|
ávart
|
dative
|
ávǫrðum
|
ávarðri
|
ávǫrðu
|
genitive
|
ávarðs
|
ávarðrar
|
ávarðs
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarðir
|
ávarðar
|
ávǫrð
|
accusative
|
ávarða
|
ávarðar
|
ávǫrð
|
dative
|
ávǫrðum
|
ávǫrðum
|
ávǫrðum
|
genitive
|
ávarðra
|
ávarðra
|
ávarðra
|
Weak declension of ávarðr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarði
|
ávarða
|
ávarða
|
accusative
|
ávarða
|
ávǫrðu
|
ávarða
|
dative
|
ávarða
|
ávǫrðu
|
ávarða
|
genitive
|
ávarða
|
ávǫrðu
|
ávarða
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávǫrðu
|
ávǫrðu
|
ávǫrðu
|
accusative
|
ávǫrðu
|
ávǫrðu
|
ávǫrðu
|
dative
|
ávǫrðum
|
ávǫrðum
|
ávǫrðum
|
genitive
|
ávǫrðu
|
ávǫrðu
|
ávǫrðu
|
Declension of comparative of ávarðr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarðari
|
ávarðari
|
ávarðara
|
accusative
|
ávarðara
|
ávarðari
|
ávarðara
|
dative
|
ávarðara
|
ávarðari
|
ávarðara
|
genitive
|
ávarðara
|
ávarðari
|
ávarðara
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarðari
|
ávarðari
|
ávarðari
|
accusative
|
ávarðari
|
ávarðari
|
ávarðari
|
dative
|
ávǫrðurum
|
ávǫrðurum
|
ávǫrðurum
|
genitive
|
ávarðari
|
ávarðari
|
ávarðari
|
Strong declension of superlative of ávarðr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarðastr
|
ávǫrðust
|
ávarðast
|
accusative
|
ávarðastan
|
ávarðasta
|
ávarðast
|
dative
|
ávǫrðustum
|
ávarðastri
|
ávǫrðustu
|
genitive
|
ávarðasts
|
ávarðastrar
|
ávarðasts
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarðastir
|
ávarðastar
|
ávǫrðust
|
accusative
|
ávarðasta
|
ávarðastar
|
ávǫrðust
|
dative
|
ávǫrðustum
|
ávǫrðustum
|
ávǫrðustum
|
genitive
|
ávarðastra
|
ávarðastra
|
ávarðastra
|
Weak declension of superlative of ávarðr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávarðasti
|
ávarðasta
|
ávarðasta
|
accusative
|
ávarðasta
|
ávǫrðustu
|
ávarðasta
|
dative
|
ávarðasta
|
ávǫrðustu
|
ávarðasta
|
genitive
|
ávarðasta
|
ávǫrðustu
|
ávarðasta
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ávǫrðustu
|
ávǫrðustu
|
ávǫrðustu
|
accusative
|
ávǫrðustu
|
ávǫrðustu
|
ávǫrðustu
|
dative
|
ávǫrðustum
|
ávǫrðustum
|
ávǫrðustum
|
genitive
|
ávǫrðustu
|
ávǫrðustu
|
ávǫrðustu
|
Descendants