återval
Swedish
Etymology
Compound of åter + val (“election”).
Noun
återval n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | återval | återvals |
| definite | återvalet | återvalets | |
| plural | indefinite | återval | återvals |
| definite | återvalen | återvalens |
Compound of åter + val (“election”).
återval n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | återval | återvals |
| definite | återvalet | återvalets | |
| plural | indefinite | återval | återvals |
| definite | återvalen | återvalens |