æfþanc
Old English
Etymology
Noun
æfþanc m
Declension
Strong a-stem:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | æfþanc | æfþancas |
accusative | æfþanc | æfþancas |
genitive | æfþances | æfþanca |
dative | æfþance | æfþancum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “æf-þanc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.