ærne
Old English
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Adjective
ǣrne (comparative ǣrnra, superlative ǣrnost)
- early
- c. 990, Wessex Gospels, "Gospel of Saint John", chapter 21, verse 4
- Witodlīce on ǣrne merġen sē Hǣlend stōd on þām strande; ne ġecnēowon þēah ðā leorningcnihtas þæt hit sē Hǣlend wæs.
- Certainly at early morning the Healer (Jesus) stood at the shore; Though the disciples did not recognise that it was the Healer (Jesus).
- c. 990, Wessex Gospels, "Gospel of Saint John", chapter 21, verse 4
Declension
Declension of ǣrne — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ǣrne | ǣrnu, ǣrno | ǣrne |
| Accusative | ǣrne | ǣrne | ǣrne |
| Genitive | ǣrnes | ǣrnre | ǣrnes |
| Dative | ǣrnum | ǣrnre | ǣrnum |
| Instrumental | ǣrne | ǣrnre | ǣrne |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ǣrne | ǣrna, ǣrne | ǣrnu, ǣrno |
| Accusative | ǣrne | ǣrna, ǣrne | ǣrnu, ǣrno |
| Genitive | ǣrnra | ǣrnra | ǣrnra |
| Dative | ǣrnum | ǣrnum | ǣrnum |
| Instrumental | ǣrnum | ǣrnum | ǣrnum |
Declension of ǣrne — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ǣrna | ǣrne | ǣrne |
| Accusative | ǣrnan | ǣrnan | ǣrne |
| Genitive | ǣrnan | ǣrnan | ǣrnan |
| Dative | ǣrnan | ǣrnan | ǣrnan |
| Instrumental | ǣrnan | ǣrnan | ǣrnan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ǣrnan | ǣrnan | ǣrnan |
| Accusative | ǣrnan | ǣrnan | ǣrnan |
| Genitive | ǣrnra, ǣrnena | ǣrnra, ǣrnena | ǣrnra, ǣrnena |
| Dative | ǣrnum | ǣrnum | ǣrnum |
| Instrumental | ǣrnum | ǣrnum | ǣrnum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ǽrne”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.