çöpçülük
Turkish
Etymology
From çöpçü + -lük ("-ness").
Noun
çöpçülük (definite accusative çöpçülüğü, uncountable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | çöpçülük | çöpçülükler |
| definite accusative | çöpçülüğü | çöpçülükleri |
| dative | çöpçülüğe | çöpçülüklere |
| locative | çöpçülükte | çöpçülüklerde |
| ablative | çöpçülükten | çöpçülüklerden |
| genitive | çöpçülüğün | çöpçülüklerin |