çıqmaq

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic чыкъмакъ
Roman

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *čïk-.

Pronunciation

  • Hyphenation: çıq‧maq

Verb

çıqmaq

  1. to exit, leave, come out

Conjugation

Conjugation of çıqmaq (Northern)
infinitive çıqmaq non-future participle çıqqan
gerund çıqma future participle çıqacaq
repeated gerund1) çıqa way of doing çıqıp
temporal gerund çıqyatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple çıqırman çıqırsıñ çıqır çıqırmız çıqırsız çıqırlar
continuous çıqam çıqasıñ çıqa çıqamız çıqasıñız çıqalar
perfect çıqğaman çıqğasıñ çıqğan çıqğamız çıqğasız çıqğanlar
past simple çıqtım çıqtıñ çıqtı çıqtıq çıqtıñız çıqtılar
continuous çıqadım çıqadıñ çıqadı çıqadıq çıqadıñız çıqadılar
future çıqacakman çıqacaksıñ çıqacak çıqacakmız çıqacaksıñız çıqacaklar
conditional çıqsam çıqsañ çıqsa çıqsaq çıqsañız çıqsalar
optative çıqayım çıqasıñ çıqa çıqayıq çıqasız çıqalar
imperative – çıq – – çıqın –

1)Only used for repeatings of a verb.

  • çıqmaz soqaq (“dead end”)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.