çiçekçilik
Turkish
Etymology
From çiçekçi (“florist”) + -lik.
Noun
çiçekçilik (definite accusative çiçekçiliği, uncountable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | çiçekçilik | — |
| definite accusative | çiçekçiliği | — |
| dative | çiçekçiliğe | — |
| locative | çiçekçilikte | — |
| ablative | çiçekçilikten | — |
| genitive | çiçekçiliğin | — |
Further reading
- “çiçekçilik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “çiçekçilik”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı