érvénytelen
Hungarian
Etymology
From érvény (“validity, effect”) + -telen (“in-, -less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːrveːɲtɛlɛn]
- Hyphenation: ér‧vény‧te‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
érvénytelen (not generally comparable, comparative érvénytelenebb, superlative legérvénytelenebb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | érvénytelen | érvénytelenek |
| accusative | érvénytelent | érvényteleneket |
| dative | érvénytelennek | érvényteleneknek |
| instrumental | érvénytelennel | érvénytelenekkel |
| causal-final | érvénytelenért | érvénytelenekért |
| translative | érvénytelenné | érvénytelenekké |
| terminative | érvénytelenig | érvénytelenekig |
| essive-formal | érvénytelenként | érvénytelenekként |
| essive-modal | érvénytelenül | — |
| inessive | érvénytelenben | érvénytelenekben |
| superessive | érvénytelenen | érvényteleneken |
| adessive | érvénytelennél | érvényteleneknél |
| illative | érvénytelenbe | érvénytelenekbe |
| sublative | érvénytelenre | érvénytelenekre |
| allative | érvénytelenhez | érvénytelenekhez |
| elative | érvénytelenből | érvénytelenekből |
| delative | érvénytelenről | érvénytelenekről |
| ablative | érvénytelentől | érvénytelenektől |
| non-attributive possessive – singular |
érvénytelené | érvényteleneké |
| non-attributive possessive – plural |
érvénytelenéi | érvénytelenekéi |
Derived terms
Further reading
- érvénytelen in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- érvénytelen in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).